Osteopathie bij kinderen
Orthodontie
Wat kan osteopathie betekenen voor de behandeling van occlusiestoornissen (over-beet, open-beet) bij kinderen? Het gaat duidelijk meer dan alleen maar om “foutieve beet”. We zijn sterk geïnteresseerd in de primaire oorzaak van bepaalde dentoalveolaire (uitgaande van het gebit) en skelettale afwijkingen.
Een goed opgeleid osteopaat is in staat de verschillende klassen van occlusiestoornissen te diagnosticeren. Hij kan de oorzaken van de afwijkingen inschatten en een behandelstrategie opstellen om de onderliggende factoren te corrigeren. Op deze manier wordt gepoogd de normale stomatognatische functie terug te brengen, waardoor een normale/optimale ontwikkeling van de mondruimte kan plaatsvinden. (structuur – functie)
Het behandelen van de oorzaken van malocclusies is eveneens ontegensprekelijk noodzakelijk voor het behoud van kaakgewrichtsorthopedische en orthodontische correcties.
Voor veel kinderen is orthodontie een agressieve therapie omdat de oorzakelijke factoren vooraf niet worden behandeld.
Bij de vroegdiagnose, preventie en behandeling van dysgnathieën, bestaat het algemene doel van de osteopathische behandeling erin de onderliggende dyskinesieën of schedelbasisproblemen te normaliseren, en zodoende terug een evenwicht te verkrijgen in het orofasciale musculaire gebied .
Dyskinesieën zijn foutieve “gewoontes /habit”, door een onwillekeurig reflexpatroon veroorzaakt. Enkele voorbeelden hiervan zijn het visceraal (kinderlijk) slikken, mondademhaling, tongdrukken, lispelen, lippenpersen en -zuigen, wangzuigen en -bijten, mentalishabit, duim- en vingerzuigen, nagelbijten, bruxisme, head-on-body onbalans, posturologische decompensatie, onbalans tussen de tong-, wang- en lippenmusculatuur.
De groeicentra in de schedelbasis zijn erg belangrijk voor de ontwikkeling van het gezicht en de kaak. Via craniale osteopathische technieken kunnen we deze structuren positief beïnvloeden.
Een malocclusie kan posturale stoornissen in de wervelzuil veroorzaken, die onder andere structurele veranderingen in de wervelzuil en spanningshoofdpijn kunnen veroorzaken. Er bestaat een belangrijke relatie en interactie tussen lichaamshouding en het stomatognatisch systeem.
Het ideale moment om te starten met de osteopathische behandeling is als de 6 jaar molaar zich vertoont. Dan ontstaat er een echte occlusie en is er een evenwicht in het systeem. Op deze leeftijd kan je het kind ook reeds tot iets motiveren. Tot de puberteit bestaan er goede mogelijkheden.
Let wel, de osteopathie kan niet gezien worden als orthodontie, wel als een “pre-orthodontische therapie” die soms tot verbluffende resultaten kan leiden.